چه پایان نابی داشت این فیلم «نفس عمیق». وقتی سکانس پایانی رو دیدم وجودم سرشار از لذت و بهت و تحسین شد. تا چند ساعت بعدم فیلم نفسمو گرفته بود! استفاده خلاقانه از امکانات خاص یه هنر اینطوری تکون دهنده میشه برای من. چقدر که من سینما رو بهتر میفهمم! یعنی یه روزی میرسه که معماری رو هم با این حد از لذت بفهمم ... یا روزی که خودم با امکانات و زبان معماری بتونم چیز قابل عرضی خلق کنم.