افروخته يک به يک سه چوبه کبريت در ظلمت شب
نخستين برای ديدن تمامي رخسارت
دومين برای ديدن چشمانت
آخرين برای ديدن دهانت،
و تاریکي کامل تا آن همه را به ياد آرم
در آن حال که به آغوشت مي‌فشارم.


«ژاک پره‌ور»