امروز سالروز مرگ کريستف کيشلوفسکي کارگردان لهستانيه.
مرگي که در 13 مارس 1996 اتفاق افتاد.
مرگ اين آدم يک واقعه بسيار غيرمنتظره و تلخ بود. در سن چهل و پنج سالگي اونم بعد از اين که حمله قلبي رو رد کرده بود و حالش خوب شده بود.
.
.
شايد اين همه باروني که اين روزا مي ياد و اتفاق معجزه مانندي که باعث شد بتونم فرمان ششم و دوم اين کارگردان رو ببينم همش به خاطر يادآوري اين واقعه و اين فقدان باشه.
وقتي نماهاي فيلمهاشو يه بار ديگه بعد از يکي دو سال ديدم به ياد آوردم که اين آدم چقدر زندگي و جزيياتش رو عميق مي‌بينه و چقدر ناب به تصوير ميکشه!
گاهي که به اين آدم فکر مي کنم حس مي کنم تو دنيا تنها نيستم. درسته که ديگه حضور نداره ولي اين حس رو تو من ايجاد ميکنه.
اين آدم تونست چيزايي شبيه شبيه زندگي خلق کنه. شايد همه اينها، همه اين تنهاييا، همه اين معجزه ها، همه اين رنجها و همه اين شادي ها به خاطر يادآوري همين باشه. اين تنها راه واقعي زندگي من ميتونه باشه.