- خوب، جوابش چيست؟ شايد بله، چه بگويم. خيلي بزرگ است که بگويم نگران آيندگان هستم. آنها راه خودشان را پيدا مي کنند. ولي راههايي که در زمان ما پيش پايشان گذاشته مي‌شود آنها را تا مدتها در خودش گم خواهد کرد. راههايي نکوبيده و سنگلاخ و در پايان بيشتر بيراهه. مشتي سوءتفاهم به جاي دانش، مشتي بايد و نبايد به جاي انديشه و بينش. و آنها اگر عين ما نشوند، بيمار تناقض گفتار و کردار ما، در پيچ و خمهاي من درآوردي ما گم مي شوند و تا راه را بيابند عمر را باخته‌اند. ما هم باخته‌ايم ... بله گذشتگان مسؤول درماندگي ما هستند و ما نیز اگر نتوانيم راه را باز کنيم و هوا را پاک، مسؤول درماندگي و خفقان آيندگانيم.


از کتاب «گفت و گو با بهرام بيضايي»